UKRAYNA
Aylar öncesinde internette gezinirken, Ukrayna Havayollarının (Flyuia) İzmir'den uçuşlara başladığını görmüş ve promosyonlu biletlerinde Kiev - İzmir gidiş dönüş 500 TL olduğunu görünce dayanamamış hemen biletleri kapmış, eşe dosta da alması için tavsiyelerde bulunmuştuk.
Sayılı gün çabucak geçmiş Dalyan-İzmir ayağını kendi aracımız ile yapmış hava limanında bir arkadaşa aracımızı teslim edip uçağı beklemeye başlamıştık. Daha önce defalarca Flyuia'nın sert bagaj politikasını okuduğum için, sadece tek el bagajı hakkımız da olduğundan, el bagaj boyutunu ve kilosunu sınırlar içinde ayarlamıştık. İyi ki de öyle yapmışız. Teker teker tüm yolcular incelenip uçağa öyle alınıyor, hatta sınırları aşanlardan çatır çatır paralar tahsil ediliyor. İzmir Adnan Menderes Hava limanı şimdiye kadar gördüğüm en sakin hava limanlarından. İşler yoğun olmadığı için her şey çok hızlı ilerliyor.
Flyuia'da başta korkutmasına rağmen yolculuk esnasında gayet iyi, yalnız uçuş süresince su harici her şey paralı.Yaklaşık 2 buçuk saatlik uçuş sonrası Borispol Hava Limanına iniyoruz. El bagajlarımızı kapıp bagaj beklemeden pasaport kontrole gidiyoruz. Asla bir bayan polisin önüne geçmeme kuralını son anda polis bozuyor, yeni bir görevli gişe açınca bizi hemen o bayana alıyorlar. Önceden Ukrayna girişlerde sıkıntı olduğunu bildiğim için hazırlıklıyım. Sahte Booking.com dan otel rezervasyonum, dönüş biletim ve kişi başı günlük 50 dolar paramız cebimizde. Dosyamı polise uzatıyorum güzelce inceliyor, neden geldiniz diyor ve önümüze Türkiye haritası çıkarıyor. Hangi şehirden olduğumuzu soruyor gösteriyoruz. Herkes için teker teker, aile olmamızın hiçbir faydası yok. Haritanın doğusu siyaha boyanmış biz şanslıyız bizim ki beyaz. Birçok kez okumuştum sırf doğu doğumlu diye insanları almadıklarını. Kadın resmen bizi almak istemiyor, Singapur hariç hiç bir ülkeye girişimiz bu kadar zor olmamıştı.
Kiev : Hava Limanından çıkında hemen sağ tarafa yürüyoruz, 100mt ileride tren istasyonu var. Buradan merkez Pasazhyrskyi istasyonuna gececeğiz. Bir çok kişi otobüs kullanmayı tercih etse de biz direk, Tren ile Lviv'e geçeceğimiz için bu yolu tercih ediyoruz.
Tren gelmesiyle içine atlıyoruz. Trenin son durağı Pasazhyrskyi istasyonu, zaten 2 durakta duruyor ve toplam 45 dakikada yolculuğumuz son buluyor. İstasyon önündeki dönerci büfelerine yanaşıyoruz. Karnımız epey acıkmıştı tavuk döner iyi geliyor. Lavaş döner tüm Ukrayna'da en çok satılan yiyeceklerden, ilerki günlerde de bolca tüketiyoruz.
Tren biletlerini internetten 45 gün önceden almıştım. Biletler satışa 1,5 ay önceden çıkıyor ve hızla tükeniyor. Yazıcıdan aldığınız çıktıyla trene binebiliyorsunuz ama tren garının devasa büyüklüğü korkutuyor bizi. Birde Kiril Alfabesinden bir şey anlamayınca insan ister istemez panik yapıyor.
Daha 4 saate yakın zamanımız olunca trenimizin kalkmasına çevredeki bir alışveriş merkezine sığınıyoruz. Hava yağmur
Bizimle beraber yolculuk yapan 2 Ukraynalı kız daha var. Onlar da Avrupa gezisine çıkıyormuş ve daha önce Türkiye'yi de gezmişler ve kısa sürede kaynaşıyoruz ama gece treni olduğu için hemen uyumaya odaklanıyoruz.
29.06.2019 LVIV :
Tren son durağa doğru hareket ettiğinde görevli bizi uyandırıyor. Yatağınızı toplayıp hazırlanmak için yarım saat kadar zamanımız var. Ukrayna'da bindiğimiz trenler daha öncekilere göre hem daha temiz hem daha yeni ve çoğunda bizim için hayati önem taşıyan prizlerden bol miktarda var.
Lviv'de kalacağımız yer tren istasyonuna 1,5 km olduğu için yürüyoruz. Couchsurfing'ten
Evimize en yakın St.George's Cathedral'ine yürüyoruz. Burası epey kalabalık birçok turist var bizim gibi. Bu benzeri birçok yapı olduğundan listemizde çok
Ukrayna'nın gördüğümüz tüm şehirleri resmen ormanın içine kurulmuş, şehirler yemyeşil.
turisttin çok ziyaret ettiği yerler ise İlginç tasarımı olan, konsept mekanlar, biz de bunları keşfe çıkıyoruz. ilk denk geldiğimiz ise House of Legend, burası zamanında şehrin bacalarını temizleyerek geçinen birinin eviymiş. 4 katlı binanın her bir katı farklı dizayn edilmiş bu binaya Şu kapıdaki, baca temizleyicisi, mavili amca tarafından sırayla 
Ayrıca akşamüzeri binanın ön cephesindeki tren hareket edip istasyon değiştiriyormuş ve bazı saatlerde de ejderha ağzından ateş
çıkarıyormuş biz bunları gözlemleyemedik...
Bir süre sokaklara akışına bırakıyoruz kendimizi. Öyle listeyi sıradan takip edilecek bir şehir değil. Her köşebaşında başka bir etkinlik. Aynı sokaktan 15 dakika sonra tekrar geçiyorsunuz başka bir etkinlik başlamış. Bir süre sonra listemizde yer alan
Soli Deo Honor et Gloria
çıkıyor karşımıza, bizde ki adıyla Dominikan Katedrali. Hemen çöküveriyoruz baba oğul önüne. O kadar tarihi bina var ki birini
diğerinden ayırmak, diğerini öbüründen daha güzel demek olanaksız. Belki bu şehri başını alıp gezmek lazım ama biz eski alışkanlıklardan vazgeçmeyip geçiyoruz sıradakine Lviv Coffee Manufacture burası kahve temalı bir mekan olması lazım ama gittiğimizde sıradan bir kafe karşımıza çıkıyor. Aradığımız yerin
burası olmadığını düşünüyoruz ve aramaya devam ediyoruz. Sonra şu üstteki resimde görülen yeri rastgele buluyoruz. Giriş katında, 2 kişinin kahveleri çuvallardan çıkarıp durmadan
kavurduğu, ve birçok çeşit kahve ve kahve malzemesinin satıldığı, alt katta ise maden ocağında kaynak ateşiyle pişirilen kahvenin satıldığı, kafanızda baret ile dolaşabildiğiniz
ilginç bir mekan. Sanırım anlatılan ve gitmemiz gereken yer burası. Lviv'de gezmemiz gereken yerleri bulmak için haritayı değil, kalabalığı takip etmemiz daha sağlıklı sonuçlar veriyor.
Kalabalığın olmadığı, gitmeniz gereken yerler listesinde de yer almayan ama bize ilginç gelen mekanları da görünce dayanamıyoruz. Kapısında at üzerinde zırhlı savaş kıyafetiyle
karşılayan mekandan tutun da, kamyon kasasında yiyip içebildiğiniz sayısız, ilginç mekanlar var.Sadece bu mekanlar için bile bu şehre gelinir. Tabi ki hepsinde bir şeyler
denemek istesen günler gerekir. Sonra ki durak İtalyan Avlusu zemin katının restaurant olduğu, 3 katlı bir bina, her bir bölümü için ayrı fiyatlandırma yapılmış.Biz en
düşük parayla ancak bu kısıma kadar gelebiliyoruz. Sonrasında sokaklara geri dönüyoruz. Sıradaki Boim Şapel'i, ismini onu yaptıran aileden almış, 17. yüzyılda yapılmış olmasına rağmen hala dimdik ayakta, ön yüzündeki işlemeler görülmeye değer.
Ratusha Kulesi belediye binasından 300 basamak ile çıkabiliyorsunuz( bizzat
üşenmedik saydık). Genelde bu kuleleri ve şehri yukarıdan gören tepeleri pek sevmem ama burası farklı. Yukarıdan şehri gözlemlemek gerçekten muhteşem, şehrin tam kalbinde olduğundan tüm şehri
buradan görüyorsunuz. Buradan geldik buraya gidelim tarzı rota oluşturup aşağı iniyoruz. Aşağıya inmek biraz güç oluyor, merdivenler dar ve kalabalık dolayısıyla trafik sıkışık. Zorda
olsa aşağı inmeyi başarıyoruz. Biz yukarıdayken sokaklar tekrar renklenmiş, bir süre kalabalığa karışıyoruz. İnsanlar mutlu biz de bu mutluluğa ortak oluyoruz.
Ermeni Kadetrali'ni
görmemiz gerekiyordu yolumuzdan yine sapmışız. Bu Lviv sokakları yüzünden plana sadık kalmak çok zor. Bizden başkasının pek dikkatini çekmese de,şu bronz heykel sanatını sergileyen ablaya dayanamıyoruz. Sokak sanatçılarına özel bir merakımız var ailecek, gittiğimiz her ülkede mutlaka bozuk ta olsa para
vermeden geçmiyoruz.
Lviv'de Selçuklu döneminden bölgeye göç etmiş, bin yılı aşkın süredir bu topraklar da yaşayan ciddi bir Ermeni nüfusu var. Bu nedenle hala aktif tarihi Ermeni Kilisesi mevcut, UNESCO dünya mirası listesinde olan kilisenin içi görülmeye değer.
Akşam üzeri olunca biz de biraz yorulmaya başlıyoruz.
Gezmeye ara verip Ata Erk'i yine Lviv'in gözde mekanlarından el yapımı çikolata dükkanına götürmeye karar veriyoruz. Burası da yine katlı büyük bir bina, alt kat aklınıza gelebilecek her şeklin olduğu çikolatalarla dolu, her bütçeye göre çikolatalar mevcut, çok pahalı olanlar da var..
Başka bir katta ücret
Gün batmak üzereyken varıyoruz Opera binasına. Her yol operaya çıkıyor demişlerdi, bizim yolumuz ancak çıkabildi. Ata Erk yorgunluktan uyuyakalıyor bir süre sonra. Biz de günü burada sonlandırıyoruz. Ev sahibimizin de evde bizi beklediğini duyunca kucaklayıp oğlumuzu evin yolunu tutuyoruz.
30.06.2019 LVIV : Sabah erken kalkıyoruz,
aşağıdaki marketten kahvaltılık bir şeyler alıp kahvaltımızı yapıp sokağa atlıyoruz. Bugün hedef Lychakiv Mezarlığı 4 km'lik bu yolu yine yürüyoruz. Aslında hep bayan şoförlerin kullandığı
tramvay ve troleybüslere binmek aklımıza gelmiyor değil ama biz yürümeyi seçiyoruz. Şehir merkezinden mezarlığa tramvay hattı var ücret 10 grivna civarı ama biz yürüdüğümüz için mezarlığa varmamız 1 saatten fazla zaman alıyor. Yolda birkaç kez dinlenmek zorunda kalıyoruz. Yolumuz uzun olmasına rağmen gayet
zevkli, bir çok komşu ülkeden gelmiş araçlar görüyoruz mezarlık girişinde sanki komşu Polonya'dan mezar ziyaretine gelmişler. Mezarlık girişinin 40 grivna olduğu söylenmişti bizden
para isteyen olmadı. Hemen mezarlığa dalıyoruz bizdeki gibi mezarlık ziyareti için gelen de var bizim gibi turist olan da, epey kalabalık. Yarım günü burada geçirmemek elde değil, resmen
şaheser yaratmışlar. Mezarların çoğu ünlü kişilere ait, 16 yüzyıldan kalma mezarlar var ve hepsi bir birinden güzel. Avrupa'nın en eski mezarlıklarındanmış. Çoğu dini figürler içerse de çağdaş, kişinin mesleğini veya kişiliğini anlatan figürler de mevcut. 40 hektarlık alan içinde ki mezarlık açık hava müzesi
tadında geziyorsunuz. 5 binden fazla mezar 500 den fazla heykel, 2 bin türbe, 24 de şapel bulunuyor. İlk girişte çok ilginç gelen mezarlara bir süre sonra alışıyoruz çok sıradan gelmeye başlıyor ve buradan
ayrılma zamanımızın geldiği anlıyoruz.
Mezarlıktan ayrılıp yaklaşık 2 km uzaklıkta ki Museum of Folk Architecture and Lebensunterhalt a yürüyoruz. Burası geleneksel Ukrayna köy hayatının sergilendiği açık hava müzesi. Ahşaptan yapılmış bir çok ev Kilise içlerini de ziyaret
edebildiğiniz, 3-4 saatinizi sıkılmadan geçirebildiğiniz bir yer.
Ahşaptan yapılmış bu evlerin her birine teker teker giriyoruz. Bir çoğunda, yerel
kıyafetler giymiş yaşlı Ukraynalı teyzeler var. Biri çok sıcakkanlı olunca, hemen yanına ilişiveriyoruz. Evlerin içi de eski araç gereçlerle doldurulmuş. Evlerin bahçesi de yine o
dönemin ruhuna uygun olarak dizayn edilmiş. Köyün kilisesini gezerken vaftiz törenine denk geliyoruz. Bir süre onu seyrediyoruz. ilgimizi çeken başka bir yer ise içinde birçok hayvanı
barındıran çiftlik evleri burası da Ata Erk'i geziye bağlayan noktalardan bir başkası. Sabahtan beri 10 km den fazla yürüdü ve daha yolun başındayız.
Kulağımız bir müziğe takılıyor, Yaşlı bir
amcanın çaldığı hüzünlü parçayı dinliyoruz. Ukrayna halk çalgısı olduğunu öğrendiğimiz ve antik çağlardan kalma bir alet çalıyor. Bizim para birimimiz ile bir ilgisi var mı onu bilemiyorum
ama bu çalgının adı Lira'mış. Biz buraya uzun bir yoldan gelmemize rağmen tüm parkı sıkılmadan yürüyoruz. Zaten kısa kesip dönebileceğiniz ara yollarda yok. Karnımız acıkınca aparatif yiyecekler
satan 2 yan yana dükkan var onlardan biz baba oğul et yiyoruz, annemiz kabuğuyla kızartılan patateslerden alıyor. Salata ve içecekler toplam 30 TL gibi bir ücrete karnımızı doyuruyoruz. Ama bira satılmıyor, Ukrayna da alkol satılmayan ender yerlerden sanırım. Yolda gördüğümüz gölü kuğuları ve değirmeni atlamışız onları da hatırlatalım. Bazı evlerin bahçesinde gördüğümüz eski dönemde kullanılan, devasa tarım makineleri şaşırtıyor beni. Adamlar motorun icadından önce bizim atla eşekle
yaptığımız, döver biçer işini, ilkel de olsa makineler ile yapmışlar.
Navigasyonu Mountain High Castle'e ayarlayınca bizi hemen çıkış kapısından, sağa yönlendiriyor, burası yemyeşil ormanın içinden gidilen bir yol. Az da olsa İnsanların yürüyüş yaptığı sakin ama muhteşem bir güzergah. Yolu o kadar seviyoruz ki, bir süre
sonra bizi tam ormanın kalbine getirip bırakınca üzülüyoruz. Karşımıza 3 patika çıkınca ilk nereye gideceğimizi bilemiyoruz. Doğru yolun, sağda ki aşağıya giden olduğunu anlamamız
biraz zaman alıyor. Navigasyon bize bazen böyle süprizler yapıp harika yerlere getiriyor. Aşağısı daha da güzelmiş. Yayılan Atlar ve ot toplayan bir Ukraynalı dışında, klasik birasını yudumlayan adamlar görüyoruz burada çimlere uzanıp uyumak istiyoruz fakat yetişmek zorunda olmanın verdiği bir mecburiyetle patikadan
devam ediyoruz. Bir süre sonra Orman dairesi olduğunu düşündüğümüz şu yukarıda gördüğümüz yapılara denk geliyoruz. Kuru ağacı keserek yaptıklarını umduğumuz bu süslemeler gayet güzel. Burayı geçinde şu yandaki tırmanış yolu karşımıza çıkınca vuruyoruz kendimizi tepeye, yolda epey kalabalık olunca yanlış yol olabileceğini düşünmüyoruz. Gitmek istediğimiz tepenin tam karşısında başka bir
tepeymiş, Yukarıda üstsüz güneşlenenleri rahatsız etmeden iniyoruz aşağı, TV antenini takip edip gitmek istediğimiz tepeyi buluyoruz. O kadar kalabalık ki tepeye ulaşmak sandığımızdan da zor oluyor. Şehrin en yüksek noktası olan bu tepe üzerinde eskiden bir Kale mevcutmuş şuan az da olsa kalıntılar var. Zaman zaman bu kalıntıları ağaçlar sarmış üstte görüldüğü gibi. Tepe nin üzeri insan kaynıyor. Şarap elinde güneşin batışını bekleyenler var. Ama bence çıkmaya değecek bir özelliği yok. Biz burası eksik kalmasın diyerekten çıkmıştık.
Ama çok zaman kaybetmeden aşağı iniyoruz. Tam ağaçlık alanda kakası geliyor bizim oğlanın, doğanın tam ortasına yapıyoruz bir mecbur. Aşağı mahalle de bizi bekleyen Kayıp Oyuncak Müzesi mahalle arasında apartmanlar ortasında eski oyuncakların yerleştirildiği bir alan. Muhtemelen mahallede birinin işi gücü yok toplamış tüm bu oyuncakları dizmiş bir güzel.
Ata Erk'i geziye bağlayan başka bir mekan da burası oluyor.
Ermeni Kadetrali'ni
Lviv'de Selçuklu döneminden bölgeye göç etmiş, bin yılı aşkın süredir bu topraklar da yaşayan ciddi bir Ermeni nüfusu var. Bu nedenle hala aktif tarihi Ermeni Kilisesi mevcut, UNESCO dünya mirası listesinde olan kilisenin içi görülmeye değer.
Akşam üzeri olunca biz de biraz yorulmaya başlıyoruz.
Başka bir katta ücret
karşılığı küçük çocuklara çikolata yapmayı öğreten atölyeler kurmuşlar. Terasta da kafesi mevcut. Bizde bu mekanın çikolatalarını tatmadan edemiyoruz. Gerçekten tatmaya değer fiyat olarak da gayet uygun. O kadar sevmemize rağmen tabaklarımızı bitiremiyoruz. Lviv'de bu mekanlar bizim memlekette gördüğümüz 50m2 dükkanlar gibi değil her biri mini iş hanı büyüklüğünde ve ille de bir şeyler almak veya yemek içmek
zorunda da değilsiniz. Sadece gezip dolaşıp resimlendirip çıkabilirsiniz. Öyle gözünüze bakan garsonlar da yok...
Gün batmak üzereyken varıyoruz Opera binasına. Her yol operaya çıkıyor demişlerdi, bizim yolumuz ancak çıkabildi. Ata Erk yorgunluktan uyuyakalıyor bir süre sonra. Biz de günü burada sonlandırıyoruz. Ev sahibimizin de evde bizi beklediğini duyunca kucaklayıp oğlumuzu evin yolunu tutuyoruz.
30.06.2019 LVIV : Sabah erken kalkıyoruz,
Mezarlıktan ayrılıp yaklaşık 2 km uzaklıkta ki Museum of Folk Architecture and Lebensunterhalt a yürüyoruz. Burası geleneksel Ukrayna köy hayatının sergilendiği açık hava müzesi. Ahşaptan yapılmış bir çok ev Kilise içlerini de ziyaret
Ahşaptan yapılmış bu evlerin her birine teker teker giriyoruz. Bir çoğunda, yerel
Kulağımız bir müziğe takılıyor, Yaşlı bir
Navigasyonu Mountain High Castle'e ayarlayınca bizi hemen çıkış kapısından, sağa yönlendiriyor, burası yemyeşil ormanın içinden gidilen bir yol. Az da olsa İnsanların yürüyüş yaptığı sakin ama muhteşem bir güzergah. Yolu o kadar seviyoruz ki, bir süre
Daha sonra ünlü Komsept mekanlardan bir diğeri olan Gas Lamp'a gidiyoruz. Burası da 4 katlı her bir katı müze tatında süslenmiş 500 ün üzerinde değişik Gaz Lambasının olduğu bir mekan. En üst katında bir restaurantı var ve
merdivenlere trafik ışıkları konulmuş. Aşağı katlarda ise barlar var ve mekanın ünü Liköründen geliyor ve Likörler Deney tüplerinde servis ediliyor. Çok likörden anlamam ama birkaç tüp deniyorum.
Aslında ücretsiz olduğunu düşünerek deniyorum ama parayı verince olayı anlıyoruz. Mekan epey ilginç ve fiyatları da gayet iyi, üst kata çıkıp yemeği de burada yemeye karar veriyoruz. Bizimkiler Ukrayna'nın ünlü Borş çorbasını deniyor bende Tavuklu sebzeli bir şeyler yiyorum, tabi ki yanında siyah birayı da eksik
etmiyorum. Mekan bu kadar ünlü olunca insan tabi lezzet kötü fiyatlar kazık olur diye düşünüyor ama öyle değil hem ucuz hem gayet lezzetli. Kahvenin yanında verilen terazide şekerlerde Ata Erk'in ilgisini çekiyor. Hesabı mutlaka masaya isteyin demişler ama biz o övgüyle bahsedilen süprizi göremedik.
Burayı da listemizden silip Lviv'de son durağımız olan Bear Theatre yani Bira tiyotrosuna gidiyoruz. Alt katta üzerinde siyasi figürlerin de yer aldığı kendi üretip sattığı biraların olduğu satış mağazası bulunuyor. Üst katlar ise isiminde olduğu gibi Tiyatro şeklinde tüm katlardan diğer katları
görebildiğiniz müthiş bir canlı müziğin yapıldığı harika bir mekan. İçeride belki yüze yakın personel olmasına rağmen kalabalık dolayısıyla siparişler epey geç gelebiliyor ama beklemeye değer. Fiyatlar gayet uygun 2 siyah bira da burada içip bir süre müziğin tadını çıkarıyoruz.
Burası o kadar hoşumuza gitmiş olacak ki, dönüş yolunu resmen uçarak geçiyoruz. Eve geldiğimizde hızlıca duş alıp, çıkmak zorunda kalıyoruz. Lviv tren istasyonu, şansımızdan evimize yakın yoksa treni kaçırmak elde değil. Lviv - Odessa Trenimiz Saat gece 10da ve yaklaşık 11 saat sürecek. Bu kez kompartıman da bizim haricimiz tek bir kişi var diğer yatak boş. Alıştık artık tren yolculuğuna yataklarımızı yapıp hemen uykuya dalıyoruz.
01.07.2019 ODESSA
Sabah 9 gibi varıyor trenimiz Odessa'ya. İner inmez yeni ev sahiplerimiz bizi kapıda karşılıyor. Tren biletlerimizi göndermiştik akşamdan vagonumuzu dahi bulup karşıladılar. 2 genç çift, çok şekerler ama malesef Ata Erk'e bir arkadaş yapmamışlar. Evimiz yakın ama dolmuşa binebiliriz diyorlar, tabi ki kabul etmiyoruz yürüyoruz. Evleri taa tren istasyonundan gözüküyor katlı lüks bir site, turuncu renkli yıllar sonra gelsen bulabileceğin cinsten. Ama bulsan da giremiyebileceğin bir site kapıda birçok güvenlik noktası var. Birini geçsen diğerine
takılırsın. Evleri gayet modern ama yeni taşınmışlar eşyaları az. Bize bir kanepe yeter demiştik bize verdikleri odada sadece kanepe var zaten. Güzel bir kahvaltı hazırlıyorlar hep birlikte afiyetle yiyoruz. Hemen bulaşığa atılıyorum kabul görmüyor, onlar yıkanıp kahve faslı sonrası evden ayrılıyoruz.
Tren istasyonuna geri dönüyoruz buradan listemizde ki, yerel bir pazara gidiyoruz. Pazarda çok değişik bir şeyler bulamayınca hemen orada ki, güzel bir kahveciden Türk kahvesi içiyoruz. Mekanın dekarasyonu çok güzel olunca hemen kazık yiyeceğiz endişesi taşıyoruz yine ama
düşündüğümüz olmuyor. Sonra sokaklarda yürüyoruz. Lviv'de gördüğümüz kadar tarihi bina hem göremiyoruz, hem gördüklerimiz de epey yıpranmış. Ama Lviv de gördüğümüz gibi yemyeşil parklar ve
devasa heykellerden burada da bol bol var. Ata Erk'in heykellere eziyet etmesine karışan bir bekçi vs de yok.
Parkları geçince bize en yakın nokta Transfiguration Cathedral yani
başkalaşım kadetraline yöneliyoruz. Dışından yeni bir bina gibi gözükse de temelleri,1794 yılında atılmış, Ukrayna'nın en önemli ve en eski Ortodoks
kilisesiymiş. İçi de dışı gibi sade ve şık. Bir süre sokaklarda gezindikten sonra Odessa'nın kalbi diyeceğimiz merkeze yani Deeibasovsky caddesine geliyoruz.
Burasını İstiklal, Beyoğlu gibi trafiğe kapalı birçok restaurant, kafe, alışveriş merkezinin olduğu, ortasında ise yeşil alanların olduğu geniş bir
alan. Caddenin hemen girişinde Türk restaurantı görüyoruz. Aslında yurt dışında hiç Türk mekanlarından alışveriş yapmayız. Bir çok kez
ilgisiz, size yukarıdan bakan ve kaba mekan sahipleri ile karşılaştığımızdan kendimize bir söz vermiştik ama nedense buraya oturuveriyoruz. Ukrayna'da birçok
Türk mekanda olduğu gibi burada da patronun eşi Ukraynalı, elemanlar biraz sıcaklık gösterse de patronlar bizi şaşırtmıyor, fiyatlar idare eder ama çok da lezzetli değil yediklerimiz. Uzun süre yurtdışında yaşayanlar için mantıklı olabilir, yemeklerle özlem giderirler diye düşünerek, ama biz zaten kısa süreli gezi yapıp gittiğimiz ülkeyi keşfetme derdindeyiz neden Türk restaurantına oturursun ki :)
Sonrasında hemen restaurantın karşısında ki, tarihi pasajı geziyoruz. Öğle saati
olduğundan dükkanlar boş ama üstü camla kapalı bu pasaj görülmeye değer.
Sonra epey yürüyoruz, Çağdaş sanatlar Müzesine gelmek için, kanalizasyon çalışması nedeniyle yollar dere yatağı
gibi kazmışlar, tehlikeli de olsa tozlu yollardan geçip müzeye ulaşıyoruz. Müze bahçesinde minik ressamları izliyoruz biraz, ders alıyorlar, resim çekmemize izin gelmeyince müzeye dalıyoruz. Ukrayna'da müze çalışanları dikkatimi çekiyor nedense hepsi çok yaşlı, en genci 70 in üzerinde, nedenini sormak aklıma gelmiyor.
Müzede resimler gerçekten dikkat çekici benim gibi sanattan anlamayan birisinin bile dikkatini çekiyor. Eski küçük, bir yapı içinde olsa da eserler görülmeye değer.
Sonra yürüyerek Opera
Bize de evin yolunu tutmak kalıyor ev sahiplerimizin bize verdiği siparişlerin yanına marketten, mantı alıyoruz, birde 2,5 Lt bira alıyorum, afiyetle yiyoruz. Hem ucuza geliyor hem de evde samimiyet artıyor.
02.07.2019 ODESSA
Sabah kahvaltımız yine hazır. Ev sahibimiz sağ olsun. Odessa'daki, 2. Günümüzü Deniz Kum Plaj olarak belirlemiştik. Kahvaltı da bunu dillendirince, Svyatoslav yürüyüşe çıkacağını bize bir süre eşlik edebileceğini söylüyor.
Arcadia plajına ve diğer plajları birbirine bağlayan bisiklet yolu var, aslında gayet güzel, fakat yaya gitmek biraz tehlikeli olabilir ve çok bisiklet trafiği var. Biz bir süre bu yoldan ayrılıp iç taraftan yürümeyi tercih ediyoruz hem yolu kısaltıyoruz hemde güvenliği artırıyoruz. 2 saatten fazla yürüdükten sonra plaj girişinde dondurma molası veriyoruz. Lüks oteller var ve burada gittiğimiz diğer plaja göre daha zenginler var.Yolda gördüğümüz araçların fiyatları hemen arttı çünkü.
Tam denizi yukarıdan görmüştük ki Ata Erk'in kakası geliyor. Zaman ayarlaması süper, Girişte Wc var, kapıda görevli bekliyor ama ücretsiz. Denize inmek için yürüdüğümüzde birçok bar, kafe, restaurant karşılıyor bizi,
Denize indiğimizde ise hayal kırıklığı yaşıyoruz. Deniz yemyeşil ve çok pis girmemek için dirensek de Ata Erk'e karşı galip gelmek
Plaj denize girmek için çok elverişli olmayınca hemen üst tarafta ki caddeye gidiyoruz. Burada her türlü işletme var. Biz Bir Gürcü Restaurantına oturuyoruz. Üstüme tişört giymem için uyarılıyorum, restaurantta üstsüz durmak yasakmış. Komik geliyor plajdaki bu uygulama ama mecbur uyuyoruz. Karnımızı doyurunca biraz daha dolaşıyoruz. Geceleri daha hareketli sanırım buralar ama bizim çok zamanımız yok. Bir tur atıp evimizin yolunu tutuyoruz. Bir Türk restaurantında kahve-baklava molası veriyoruz. Kapıdaki garson kızın şekerliği aldatıyor bizi, içerisi bildik Türk restaurantlarından, bir çok mafyavari vatandaşımız var içeride. Kahvelerimizi içip kaçıyoruz. Abiler çok suratsız.
Plajlarda kalmamız gerektiğinden biraz fazla zaman geçirince dönüş yolunu hızlı geçiyoruz.
Trenimiz yine tam saatinde gelmiş, bu kez o bizi bekliyor. Tren garının içinde ki marketten gece için yiyecek, içecek takviyesi yapıp, odamıza çekiliyoruz. Bu kez bize 2
Gece bizimkileri uykuda yakalamışken resim çekeyim diyorum ama bizim ablalardan birisi beni azarlıyor, Çocuklar uyurken resim çekilmezmiş. Nedenini anlamak zor.
03.07.2019 KİEV
Sabah erken saatlerde trenimiz Kiev Pasazhyrsky İstasyonuna ulaşıyor. Trenden iner inmez tam konuştuğumuz gibi ev sahibimiz Natalie bizi bekliyor. Evi istasyona yakın olmasına rağmen arabayla gelmiş. Ev halkı da bizi bekliyorlar çoktan kalkmışlar. Eşi Serge ve oğulları Max birkaç ay önce dönmüşler. Dünya gezisi ve sonrasında bir süre Çin'de yaşamışlar. Uzun süre Kiev'den uzak kalmışlar. Evleri alışılmışın çok ötesinde. 2 odadan oluşmasına rağmen, öyle güzel dekore edilmiş ki, isteyebileceğiniz tüm olanaklara sahip. Oğullarının odasını bize tahsis ediyorlar. Max'ın odası da evin diğer bölümünden farklı değil. Kahvaltının ardından
Bir süre sonra mecbur koparıyoruz bizim çocukları ve Opera binasında alıyoruz soluğu, artık alıştım mı bu görkemli opera binalarına yoksa diğerleri daha mı
Burada bir Opera izlemek için şartları zorluyoruz ama Ata Erk ile nasıl olur emin olamıyoruz. Saatlerini her ihtimale karşı alıyoruz. Opera binasının içini kapalı olunca göremeyip, Altın Kapı'ya geçiyoruz. Burası zamanında şehrin giriş kapısıymış. Surlar yıkılınca kapı ortada kalmış. İçinde müze varmış ama ev sahibimiz girmeye değer birşey olmadığı yönünde bizi uyarınca girmekten
Katedral bahçesinde çiçeklendirme çalışmaları yapılıyor ve toprak dikkatimizi çekiyor. Simsiyah, kömür renginde hiç toprak görmemiştik. Araştırınca öğreniyoruz ki, dünyanın en verimli toprağıymış ve %30 u
Naziler bu verimli toprakları trenlerle ülkelerine taşımışlar ama taşıma su ile değirmen ne kadar dönmüş bilinmez.
Aziz Andereas Kilisesi'ni tüm görkemiyle karşıdan görüntülüyoruz. Yukarı
Ayfer'i bu hediyelik eşya ve takılardan uzaklaştırmak kolay olmuyor ama artık epey açıktık. Rehberlerimiz eşliğinde Kontraktova
Yediklerimizi eritmek umuduyla gezimizi yürüyerek devam ediyoruz. Sırada ki Çernobil Müzesini bulmakta zorlanıyoruz. Beklediğimizden küçük
Facia görüntüleriyle daralınca içimizi açmak için Dinyeper nehri kenarına
Yukarıdan nehrin güzelliği daha da bir artıyor, şehri bilen
Özgürlük meydanına geldiğimizden mi nedir, Max annesine hastalandığını ve eve gitmek istediğini söylüyor ve bizde zaten gezmemiz gereken çok fazla yer kalmadığından onları özgür bırakıyoruz.
Onlar gidince sokaklarda
Artık son durağımız Besarabsky Market'e doğru yürüyoruz. Epey uzakmış. Sabahın ilk
04.07.2019 KİEV
Ev sahibimizin bagajında ki, Scooter ve bisiklet epey işimize yarıyor. Çocuklar için eğlenceli bir geziye dönüşüyor. Resimde Ata Erk'in arkasında görülen Anıtın altı kapalı müze, ben orayı gezerken onlar dışarıda eğleniyorlar. Alan çok geniş olmasına rağmen epey
Öğlen saatleri gelince
Anıt sonrası biz de ev sahiplerimizden
ayrılıyoruz. Her 2 ailenin de farklı planları var akşam için. Biz internetten tanıştığımız bir Fethiyeli biriyle buluşacağız, onlar ise yemeğe çıkacaklar. Ev
sahiplerimiz uğurlayınca Mariyinsky Palace Mariyinsky parkının içinde yer alan başbakanlık sarayını etrafında ki parmaklıklar yüzünden fotoğraflamak zor olunca Ata Erk'te atlıyor parmaklıklara ama karışan eden yok. Bizde ki olabilecek sonuçlarını düşünmeden edemiyor insan.
Buluşmayı beklediğimiz kişiden uzun süre telefon gelmeyince Avrupanın en derin Metro durağı olan Arsenalna durağına gidiyoruz ve tam 105 metre derine iniyoruz. Yürüyen merdivenler ile in in bitmek bilmiyor.
Arabasıyla bizi merkeze götürüp güzel bir Türk restaurantında yemek ısmarladı ve bizi evimize kadar bıraktı.
Gece çantalarımızı yerleştirirken sırt çantamızın fermuarını bozduk ev sahiplerimizin eve dönmesini bekledik. Onlar dönünce aldığımız iğne iplik ile komple ağzını diktik. Umarım sınırda çantamızı açmazlar yoksa komple sökmemiz gerekecek ve sonra bir daha nasıl kapatırız bilinmez.
Sabah erkenden ayaktayız, Natalie hastalanmış bizi Serge tren garına bırakıyor. Tren, sonra Havalimanı ve en son Adnan Menderes Havalimanındayız. Bize burada kontrol olmaz demişlerdi ama biz yinede çok güvenememiş çok fazla Alkol almamıştık. Pişman oluyoruz. Gerçekten kimse çantalarımıza bakmıyor.
3 kişi 8 gün
Gidiş Dönüş Flyuia Bilet :2100 TL
Kiev-Lviv-Odessa-Kiev Yataklı Tren :1050 TL
Geri Kalan Tüm Harcamalar :1400 TL
Sabah erkenden ayaktayız, Natalie hastalanmış bizi Serge tren garına bırakıyor. Tren, sonra Havalimanı ve en son Adnan Menderes Havalimanındayız. Bize burada kontrol olmaz demişlerdi ama biz yinede çok güvenememiş çok fazla Alkol almamıştık. Pişman oluyoruz. Gerçekten kimse çantalarımıza bakmıyor.
3 kişi 8 gün
Gidiş Dönüş Flyuia Bilet :2100 TL
Kiev-Lviv-Odessa-Kiev Yataklı Tren :1050 TL
Geri Kalan Tüm Harcamalar :1400 TL
